Wanneer houdt de problematisering van de islam op?

Er zijn van die onderwerpen die maanden of zelfs jaren lang de media beheersen. In enkele gevallen is dat alleen maar terecht, zoals wanneer het gaat om dierenleed in de bio-industrie, discriminatie van 'allochtonen', of vergroting van sociaal economische verschillen. In andere gevallen is er duidelijk iets anders aan de hand. Een voorbeeld is de misleidende manier waarop lieden als Geert Wilders steeds weer afgeven op een van de rijkste wereldgodsdiensten, de islam.

Steeds weer opnieuw wordt er (ad nauseam) gewezen op misstanden die veroorzaakt zouden worden door moslims. De Marokkaanse jongeren die - als opvallende minderheid binnen hun subgroep - rottigheid uithalen hebben bijna per definitie een islamitische achtergrond, en 'dus' zeggen ze met hun gedrag iets over de waarde van die achtergrond. Vertegenwoordigers van seksistische culturele tradities noemen zich moslim, en 'dus' komt hun vrouwonvriendelijkheid voort uit de islam in plaats van uit de culturele tradities. De terroristen van 11 september en Mohammed B. beroepen zich op de koran, en 'daarom' moeten we hun interpretatie van dat heilige boek echt serieus nemen. En meer van dit soort onzuivere, in feite absurde redeneringen.

Ritueel slachten (bij moslims, maar ook joden) gaat aantoonbaar gepaard met extra dierenleed, en 'dus' hoeven we ons niet te realiseren dat het oorspronkelijk ging om een verbetering ten opzichte van voorgaande slachtmethodes en dat vegetarisme bovendien goed verenigbaar is met de islam (zie mijn artikel De islam en dierethiek) Er is wederom geen intrinsiek verband tussen een bestaande praktijk en een ultieme religieuze plicht.

Vrijzinnige, progressieve moslims in mijn naaste omgeving zijn het zo langzamerhand in elk geval spuugzat. Ze voelen zich begrijpelijkerwijs aangetast in hun moslim zijn door alle haatpropaganda van rechts. De rechtse kerk roept op tot discriminatie en uitsluiting en het is niet helemaal verwonderlijk als sommigen daarin echo's van de kruistochten menen te horen of soms zelfs van een bruin verleden.

Zoals al zo vaak is gezegd, is de enige juiste benadering van moslims de dialoog, waarbij men uitgaat van wederzijds respect en begrip. Alleen dan kunnen we straks samen lachen om Geert Wilders en zijn trawanten als zij bij de volgende verkiezingen naar huis gestuurd worden. Enige herbezinning lijkt me vervolgens voor de hand te liggen voor de enthousiaste islam bashers.

Titus Rivas