T. Rivas over moraal en maatschappij

Thursday, August 05, 2010

'Beledigende' afwijzing van vlees eten?

Op een niet nader te noemen mailing list van mensen die zich bekommeren om het welzijn van dieren vond onlangs een nogal bizarre aanvaring tussen vleeseters en vegetariërs plaats. Wat er zo bizar aan was? Enkele vleeseters voelden zich persoonlijk aangevallen en zelfs beledigd omdat sommige vegetariërs stelden dat vlees eten (door mensen) gewoon immoreel en feitelijk zelfs moorddadig is.

Wat ik hier zelf nogal schokkend aan vind, is niet dat er ook onder dierenbeschermers vleeseters zitten. Men hoeft maar naar de geschiedenis van de Nederlandse Vereniging tot Bescherming van Dieren te kijken. Dierenbeschermers zijn nooit allemaal vegetariër geweest, helaas. Op zich is dit ook goed te plaatsen binnen een proces van morele vooruitgang. Niet iedereen is meteen om en er kan zelfs behoorlijk wat tijd overheen gaan voordat vegetarisme in ieder geval de norm wordt.
Wat mij echter choqueerde, was de behoefte van sommige vleeseters op de list om de morele discussie als zodanig verdacht te maken.
Het zou volgens mij een zeer slechte zaak zijn als mensen niet meer openlijk konden uitkomen voor hun oprechte overtuiging dat vlees eten hoe dan ook immoreel is, of men het nu nader wil betitelen als 'moord' of niet.

Zo'n taboe zou de vrijheid van meningsuiting onnodig aantasten. Bovendien doen zulke carnivoren alsof afwijzen van vlees eten een persoonlijke aanval op de individuele vleeseter impliceert en gepaard gaat met een ongeoorloofde inperking van de persoonlijke vrijheid. Het eerste punt is net zozeer aan de orde als wanneer iemand opkomt voor de rechten van vrouwen en een individuele man die zijn vrouw mishandelt dat opvat als een persoonlijke aanval.
Wat betreft de inperking van persoonlijke vrijheid: iedereen die opkomt voor de belangen van dieren pleit impliciet voor een inperking van de persoonlijke vrijheid van anderen. Als men tegen de plezierjacht is, pleit men bijvoorbeeld impliciet (en vaak ook expliciet) voor de inperking van de persoonlijke vrijheid van jagers. Als men tegen sportvissen is, pleit men voor de inperking van de persoonlijke vrijheid van hengelaars. Als men tegen stierenvechten is, pleit men voor de inperking van de persoonlijke vrijheid van stierenvechters, organisatoren van stierengevechten, veehouders, allerlei andere zakenlieden en natuurlijk het publiek.
Het inperken van persoonlijke vrijheid hoort nu eenmaal bij het trekken van morele (en juridische) grenzen ten behoeve van kernwaarden zoals onvervreemdbare rechten van mensen en andere dieren. Bijna niemand zal durven beweren dat potentiële moordenaars (van mensen) vrij gelaten moeten worden in hun besluit andere mensen van het leven te beroven. Of dat verkrachters vooral niet ingeperkt moeten worden in hun persoonlijke vrijheid wanneer ze vrouwen lastig willen vallen.

In plaats van op oneigenlijke gronden vreemde grenzen te stellen aan discussies, moeten vleeseters maar aangeven waarom ze het eten van vlees (afkomstig van bepaalde categorieën dieren) wel degelijk moreel verantwoord genoeg vinden. Maar dan moeten ze niet raar opkijken als vegetariërs en veganisten het niet met hen eens zijn en ook argumenten geven voor hun eigen opvatting.
If you can't stand the heat, get out of the kitchen!

Zie ook: Conflicted meat-eaters deny that meat-animals have the capacity to suffer
en: "Oh, I know animals suffer, but I love my steak"
Vegetariërs maken geen denkfout