Onderdrukking van minderheden

Het is een bekend fenomeen in tijden van crisis dat een overheid maatschappelijke onvrede kan trachten te kanaliseren in de richting van minderheden die zich nauwelijks kunnen verweren tegen die repressie. De gruwelijkste vormen daarvan hoef ik niet eens te noemen.
Er zijn echter ook allerlei 'onschuldigere' uitingen van onderdrukking. In Nederland bijvoorbeeld:

- repressieve maatregelen tegen soft drug-gebruikers
- het weren van alle vormen van prostitutie, ook de vrijwillige varianten dus.
- het verbieden van alle seksuele contacten tussen volwassenen en minderjarigen, ook de vrijwillige, onschadelijke contacten en zelfs het verbieden van een vereniging die slechts de discussie hierover gaande hield.
- het ontmoedigen van het gebruik van alternatieve geneeswijzen en geneesmiddelen.
- het nog harder aanpakken van uitkeringsgerechtigden dan hiervoor al gangbaar was.
- het bestrijden van de krakersbeweging.

Et cetera.

Helaas wordt het signaleren van dergelijke vormen van repressie nog wel eens als stemmingmakerij beschouwd. Er zou geen sprake zijn van een patroon, of alle maatregelen zouden gewoon allemaal terecht zijn.

Het is misschien wat dramatisch maar ik denk dan onwillekeurig aan deze woorden van Martin Niemöller:

 Als die Nazis die Kommunisten holten, habe ich geschwiegen; ich war ja kein Kommunist.
Als sie die Sozialdemokraten einsperrten, habe ich geschwiegen; ich war ja kein Sozialdemokrat.
Als sie die Gewerkschafter holten, habe ich geschwiegen; ich war ja kein Gewerkschafter.
Als sie mich holten, gab es keinen mehr, der protestieren konnte.

 Misstanden gaan ons allemaal aan, niet alleen degenen die er de dupe van worden.