Collectivisme gaat ten koste van individueel geluk

Collectivisme is een meerduidig woord, maar ik bedoel er hier de waardering van een collectief boven afzonderlijke individuen mee. Mensen die ontevreden zijn over de huidige westerse cultuur willen nog wel eens wijzen op een tijd waarin het 'individualisme' minder de scepter zwaaide. In die tijd zou mensen veel meer saamhorigheid hebben gekend en ieders leven zou zijn ingebed in het grotere geheel van het groepsleven. Soms verwijst men ook naar culturen waarin collectivisme nog steeds de norm is of zou zijn.
In mijn ogen is dit een van de grootste en gevaarlijkste vergissingen die men kan maken. Collectivisme (in genoemde betekenis) is een destructief, onmenselijk verschijnsel omdat het automatisch gepaard moet gaan met onderschikking van individuen en hun belangen aan een groep. Zolang iemands belangen grotendeels gelijk opgaan met die van het collectief lijkt er weinig aan de hand, maar oh wee wanneer je 'anders' bent. Wanneer je 'afwijkende' voorkeuren, normen of ideeën hebt of behoort tot een ondergeschikte groep die door een dominante groep als minderwaardig wordt gezien.
Alleen het sociale individualisme (respect en solidariteit jegens individuen en hun individuele vrijheid), wat iets heel anders is dan egoïsme (alleen rekening houden met je eigen individuele belangen) kan leiden tot ruimte en geluk voor iedereen. Bijvoorbeeld ook tot warme, persoonlijke vriendschappen die men vanuit het eigen, individuele leven opbouwt. Collectivisme betekent gelijkschakeling en verstikking van de individualiteit en persoonlijke keuzes.

Titus Rivas

Rookverbod voor rookcafés?

In het algemeen ben ik een voorstander van een strikte eerbiediging van de mensenrechten. Een daarvan vind ik het recht om zoveel mogelijk je leven zelf gestalte te geven, zolang je andere (mensen of dieren) maar niet (bewust en onnodig) schaadt.
Roken is geen bijster gezonde gewoonte, zoveel is wel duidelijk. Je mag anderen dus niet onnodig schaden door hen te laten meeroken. Maar het gaat mij te ver om mensen die zelf willen roken (met alle risico's van dien) een rookverbod op te leggen. Waarom zouden er geen rookcafe's mogen zijn waar bijna alleen rokers komen omdat ze daarvoor kiezen? Genotmiddelen gaan wel vaker met risico's gepaard, maar het is kwalijk als de overheid zelf gaat bepalen of men die risico's mag nemen. Zolang er geen sprake is van een verwoestende verslaving mag je volgens mij niet ingrijpen, want zoiets betekent ingrijpen in andermans privéleven. Benepen en benauwend. Pak de producenten aan, zorg dat de samenstelling van sigaretten minder gevaarlijk wordt.

Titus Rivas (niet-roker, die zelf overigens niet graag in de rook zit)

Rokende flamencozanger Agujetas de Jerez